ในปัจจุบันนี้การทำธุรกิจเพื่อสร้างเนื้อสร้างตัวนั้นอาจจะยากลำบากมากๆ เพราะเศรษฐกิจย้ำแย่และการแข่งขันสูงมาก ล่าสุดทางเพจ อวยไส้แตกแหกไส้ฉีก ได้ออกมาโพสต์วิเคราะห์ถึงเรื่องนี้ด้วยว่า
คนสมัยนี้สร้างตัวลำบากเหลือเกิน…
โดยส่วนตัวผมน่าจะค่อนข้างโชคดีตรงที่ว่าผมไม่มีหนี้สินอะไรเลย มีบ้าน มีรถ ก็ไม่ต้องผ่อน แต่ปัญหาหนึ่งของคนทำมาค้าขายที่ผมรู้จักและทุกคนจะบ่นเหมือนๆกันก็คือ #ค่าเช่าร้านแพงมาก อันนี้จากที่ดูมานะครับ ตรงไหนที่ค่าเช่าร้านถูก ตรงนั้นจะไม่มีคนเดิน และค้าขายลำบากมาก แต่ตรงไหนที่มีคนเดินเยอะ ขายดี ค่าเช่าก็จะแพงมาก แต่มันก็แพงจนไม่สามารถทำกำไรได้ เหมือนขายมากก็เหนื่อยมาก กำไรมาก็จ่ายค่าเช้า ค่าเด็กเฝ้าร้าน ต้นทุนค่าของ หักหมดแล้วบางคนไม่เหลือกำไรเลย เหมือนเปิดร้านมาเลี้ยงพนักงานไปวันๆ ส่วนนี้ก็ไม่รู้จะโทษใคร หลายๆคนบอกว่า ค่าเช้่าที่ในบ้านเรามันไม่สะท้อนความเป็นจริง
ผมคิดว่าสมัยนี้คนไทยเราจะสร้างเนื้อสร้างตัวทำมาหากินก็ยาก หลายๆคนบอกว่าต้องปรับตัว หลายๆคนไปทำออนไลน์ อย่างผมเนี่ยขายขนมเค้ก เคยพยายามจะหาร้านอยู่ระยะหนึ่ง ไปเปิดในปั๊ม ปตท คือเอาจริงๆนะครับ ปั๊มที่ผมไปเปิดนี่มันก็ดีนะครับ แต่ปัญหาใหญ่คือ มีรถเข้ามาในปั๊มเยอะมาก ที่จอดเหมือนจะเยอะ แต่ปัญหาคือจอดไม่ได้ ทุกคนมาจอดแช่ทิ้งรถเอาไว้ข้ามวันข้ามคืน ลูกค้ามาก็ซื้อของไม่ได้ ค่าเช่าร้านผมก็ได้มาในราคาไม่สูงในฐานะลูกหลานทหาร ตรงนั้นก็จะคิดไม่แพง แต่คิดไปคิดมาไหนจะหาคน ไหนจะเอาเวลามาเฝ้าร้าน ผมเลยปิดและส่งออนไลน์และไปฝากส่งบ้าง ผมก็พออยู่ได้ ด้วยการไม่มีต้นทุนหน้าร้าน
ส่วนพวกออกรายการโชว์ว่าขายดี ขายได้วันละล้าน เดือนละล้าน ตามคลิปต่างๆนาๆ ผมท้าเลยให้ไปดูให้อยู่กับความจริงดีกว่าว่ามันมีของจริงกี่คน ไปดูคนรุ่นพ่อรุ่นแม่ที่เค้าสร้างฐานะกันมาดีกว่า สุดท้ายหลายคนต้องพาตัวเองไปเข้าสู่วงจรขายของทำธุรกิจเครือข่าย ที่มาพร้อมกับการขายฝัน และความสิ้นหวัง มันไม่มีอะไรจับต้องไ้เลยสักอย่าง คนที่เข้าไปในวงเวียนของธุรกิจเครือข่ายหลายคนน่าสงสารมาก ต้องไปดูความฝันของคนอื่นจริงไม่จริงก็ไม่รู้ เห็นแต่เค้าขับพอร์ช ขับเฟอรารี่ ซึ่งก็ไม่รู้รถจริงหรือรถเช่ามาโชว์
มีเพื่อนเปิดร้านไอติมในห้าง มีแบรนด์ของตัวเองไม่ได้ดังมาก ค่าเช่าเดือนละแสน เปิดได้ไม่นานก็ต้องปิดตัวไป คือเอาเข้าจริงๆ ของขายในห้างแบรนด์ต้องดังและแมสประมาณนึงนะครับ คนโนเนมหรือแบรนด์เล็กๆไปดปิดนี่มีแต่ตายกับตาย ลำพังขายของก็ยาก ค่าเช้าต้องจ่ายทุกเดือน สุดท้ายผมว่าคนสร้างเนื้อสร้างตัวในเมืองไทย ถ้าสายป่านไม่ยาว ไม่เป็นทายาทมหาเศรษฐีก็ยากนะครับที่จะเปิดกิจการอะไร เซฟสุดคือควรมีตึกมีที่ของตัวเอง และทำเล็กๆ ค่อยๆทำแบบรุ่นพ่อรุ่นแม่
อย่างร้านขายเสื้อผ้าในแพลตินัม เอาจริงๆ ทุกร้านของเหมือนๆกันหมดแหละ แต่ค่าเช่าที่สูง เค้าจะขายถูกก็ไม่ได้ อีกทั้งการไหลเข้ามาของ HM Zara Uniqlo ที่ส่งออนไลน์ก็ได้ เดินมาซื้อในห้าง ราคาก็ถูกกว่าคุณภาพก็การันตี ค้าปลีกก็ไหลออกไปแบรนด์พวกนี้หมด
เลยอยากจะถามเพื่อนๆสมาชิกที่เป็นคนค้าขายว่า ทุกวันนี้เหนื่อยกันไหม ขายดีไหม และแก้ปัญหากันอย่างไรบ้างครับ
จากความคิดเห็น
ช่วงรอยต่อการปรับตัว
เรื่องนี้ก็มีหลายอย่าง
สำหรับเรื่องนี้ก็นับว่าเป็นอีกหนึ่งเรื่องที่หลายคนให้ความสนใจกันอย่างมาก เพราะบางคนอยากหันมาทำธุรกิจ หรือทำอาชีพเสริม แต่ก่อนจะทำอะไรก็ต้องวางแผนกันให้ด จะได้ไม่ต้องมานั่งกลุ้มใจในภายหลังนะคะ
ขอขอบคุณที่มาจาก : อวยไส้แตกแหกไส้ฉีก
