ทางเพจ Drama-addict ได้ออกมาโพสต์สวนค่านิยมของสังคมไทย เรื่องเกี่ยวกับความกตัญญู ที่ลูกต้องปฏิบัติต่อพ่อแม่ ซึ่งตั้งแต่เล็กจนโตเราคงจะโดนบ่มเพาะ ให้มีความกตัญญูต่อพ่อแม่ผู้มีพระคุณ แต่หากพ่อแม่ไม่เลี้ยงดู แล้วเราต้องตอบแทนไหม โดยเพจดังกล่าวได้ออกมาโพสต์ออกความเห็นในเรื่องนี้ระบุว่า 
โพสนี้อาจจะขัดกับค่านิยมสังคมไทยบ้าง แต่ส่วนตัวกรูรู้สึกงี้มานานละ คือสมัยก่อน มันจะมีคำสอนแนวๆ พ่อแม่ยังไงก็เป็นพ่อแม่ ต่อให้คลอดลูกออกมา แล้วไม่เลี้ยงดูลูก เอาลูกไปให้คนอื่นเลี้ยง แล้วพอลูกได้ดี วันนึงรู้ความจริงว่าพ่อแม่เป็นใคร ก็ต้องตอบแทนพ่อแม่ บลาๆ ละครไทยสมัยก่อนแม่งมีแต่บทแบบนี้ทั้งนั้น ประเด็นคือ
ตอบแทนทำไมวะนั่น? อันนี้คือกรูติดใจมานานมาก คือคนเราเนี่ย ใช่ว่าปั่มป๊าม วู้ฮู้กัน จนมีเด็กเกิดมา แล้วแปลว่าคนๆนั้นเป็นพ่อแม่คนนะ การเป็นพ่อแม่คน ความหมายแม่งยิ่งใหญ่กว่านั้นเยอะ ยกตัวอย่าง บางครอบครัว อาจจะมีพ่อสองคน เลี้ยงดูลูกบุญธรรมที่รับมาอุปการะ เลี้ยงดูด้วยความรักจนเติบใหญ่ เนี่ย แบบนี้ เด็กที่เติบโตมาด้วยความรัก เขาย่อมรู้สึกถึงความรักและจะตอบแทนคนที่เลี้ยงดูมาเองเมื่อเขาเติบใหญ่ โดยคนเป็นพ่อทั้งสองไม่ต้องไปเรียกร้องอะไรเลย มันมาของมันเอง ความกตัญญูเนี่ย
แต่ถ้าสมมุติ พ่อแม่ผลิตลูกมา แล้วไม่แยแสลูก ไม่สนใจใยดีลูก แต่คนอื่นเป็นคนดูแลเด็กจนเติบใหญ่ เช่น ป้า น้า ลุง ตา ยาย เด็กก็ไปตอบแทนคนที่เลี้ยงดูมาสิวะ ถ้าพ่อแม่ไม่เคยเลี้ยงดู จะตอบแทนทำไม เพราะมันไม่มีความผูกพันใดๆกัน เป็นแค่คนที่บังเอิญ มี dna เกี่ยวข้องกัน แต่ไม่มีความผูกพันกัน ก็เหมือนคนแปลกหน้ากัน
ส่วนใครจะคิดยังไงก็ตามสะดวก แต่กรูคิดว่า ความกตัญญู ควรมีไว้ให้คนที่คู่ควร คือมีบุญคุณกับเราจริงๆเท่านั้น ไม่ใช่ไปฟังคนนั้นคนนี้ บอกว่ามึงต้องกตัญญูกับคนนั้นสิคนนี้สิ ทั้งๆที่ไม่มีบุญคุณไม่มีความผูกพันใดๆต่อกันเลย นี่ไม่ได้บอกให้เด็กไทยไม่ต้องกตัญญูกับพ่อแม่ คือควรกตัญญูนั้นถูกแล้ว แต่กตัญญูให้ถูกคน กับคนที่เป็นผู้เลี้ยงดูมา ประดุจพ่อแม่ ไม่ต้องไปยึดติดกับเรื่องสายเลือดมากนัก แค่นั้น
จากความคิดเห็น
ประสบการณ์ตรง
สำหรับโพสต์ดังกล่าวแม้ว่าจะสวนกับค่านิยมของคนไทย แต่เชื่อว่าหลายคนก็เห็นด้วย ซึ่งความเป็นพ่อแม่ในสังคมไทย บางครั้งก็คาดหวังกับลูกมาเกินไป แต่ไม่มองย้อนกลับมาดูตัวเองเลยว่าเราได้ดูแลลูกของเราดี อย่างที่ควรจะเป็นแล้วหรือยัง
ขอขอบคุณที่มาจาก : Drama-addict
