หลายคนที่มีลูกอาจจะมองว่า การที่จะได้ไปเที่ยวเพื่อให้ลูกได้จดจำนั้นต้องรอให้ลูกโตเสียก่อน แต่สำหรับเรื่องราวต่อไปนี้เป็นเรื่องราวที่น่าคิด เพราะคุณพ่อท่านนี้บอกว่า ลูกโตมาเขาอาจติดเพื่อน ไม่ได้ติดคุณ แล้วจะเอาเวลาไหน ไปมีความทรงจำ เริ่มทำ ตั้งแต่ตอนเด็ก และทำต่อเมื่อมีโอกาศ โดยโพสต์ภาพกับลูกชายว่า
ผมไม่เชื่อ รอโตแล้วค่อยไปเที่ยว ลูกจะได้จำได้ พาลูกเที่ยว ให้ผมจำ ไม่ได้ให้ลูกจำ เราพาลูก ออกไปเรียนรู้โลกกว้างเสริมสร้าง พัฒนาการ กับช่วงวัย กระเตงไปด้วยกัน สัมผัส ธรรมชาติ ดูนก ฟังเสียงน้ำตก อากาศเย็นๆ ที่ไม่ใช้แอร์
ลูกได้ สัมผัสหยิบจับ ต้นไม้ ใบหญ้า เจอช้าง แพะ แกะ ขี้ม้า ที่ไม่ได้มีแต่ในนิทานก่อนนอนชี้ๆ หูววววววว โอ้ววววว ตื่นตา ตื่นใจตาดู หูฟัง แล้วก็ชอบทำตาโต 
เตรียมของพร้อมแค่ไหนยังไงก็ลืมพ่อ พาลูกเที่ยว หนักเหนื่อยมากแบกของขึ้นลง ขับรถ แก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าอาหาร น้ำร้อนลูก ต้องพร้อม เหนื่อยแค่ไหน แต่ก็ไปอีกอยู่ดี วางแผนท่องเที่ยว 100% ทำได้ 60% เพราะเส้นทางไม่คุ้นเคย คำนวณเวลาไม่ได้ชีวิตต้องมีแผน 2 เสมอ ไปเที่ยวที่ไหน ไม่สำคัญเท่ากับ ไปกับใคร[ads]
โตไปลูกคงติดเพื่อน ไม่ติดพ่อ”เราไม่รู้หรอกว่าเราจะมีโอกาสได้ อยู่กับลูกเล่นกับลูก พาลูกเที่ยว ได้อีกนานแค่ไหน
ว่าแล้วก็เก็บกระเป๋า พาลูกเที่ยวกันครับ 
เป็นเรื่องราวที่อ่านแล้วต้องเปลี่ยนความคิดใหม่เลยค่ะ จากที่รอลูกโตให้รีบพาลูกไปดีกว่า ไปในสถานที่เขาเหมาะสมตามวัย สร้างความสุขให้ตัวคุณเอง และลูกเองอาจจะมีพัฒนาการที่ดี และท่องโลกกว้างได้มากกว่า อีกทั้งเราไม่รู้ว่าเราจะอยู่กับลูก ได้นานแค่ไหน ฉะนั้นจงรีบเที่ยวกับลูกให้มาก
ขอขอบคุณที่มาจาก: Tor Rungrojn
