เป็นเรื่องราวดีๆที่อ่านแล้วก็ขอชื่นชมสาวผู้ใจงามที่ได้แชร์เรื่องราวดีๆให้เราได้อ่านกัน และเป็นเรื่องราวที่หลายคนกำลังท้อ อ่านแล้วจะได้มีกำลังใจ เพราะขนาดลุงอายุขนาดนี้ยังสู้ไม่ถ่อย และทำอาชีพที่สุจริต โดยเรื่องราวนี้ถูกระบุภาพและเรื่องราวไว้ว่า 
วันนี้ตอน3ทุ่มฝนตกหนักเราเลยยืนหลบฝนอยู่ พอฝนปรอยๆ ลุงคนนี้แกเข็นไอติมมาขาย ภาพที่เห็นคือเหมือนแกเดินไม่ค่อยไหว ตาก็ไม่ค่อยดี ตอนนั้นที่เห็นคือสงสารแกมาก เลยเดินเข้าไปคุยกับแก (ลุงแกจอดนอนพักที่เก้าอี้)
เรา:ทำไมมาขายเวลานี้ล่ะลุง
ลุง: ขายมาตั้งแต่กลางวันแล้ว ก็ขายมาเรื่อยๆ
เรา:ลุงจะไปขายที่ไหนต่อ
ลุง: ไปงามวงศ์วาน (แกบอกบ้านแกอยู่แถวนั้น แต่จากจุดที่เราเจอลุงคือสถานนีรถไฟฟ้าสะพานพระนั่งเกล้าคือไกลกันมาก)
เรา:ไกลจังเลยลุงเข็นไหวหรอ
ลุง:เข็นมาตั้งแต่ไอนี่ยังไม่มีเลย (ลุงหมายถึงรถไฟฟ้า)
หลังจากเราคุยกับลุงเสร็จเลยเขาไปช่วยแกซื้อไอติม 3แท่ง 50บาทแต่เราให้ลุงไป200(แกก็ให้พรบอกขอให้ เจริญๆ)เอาจริงๆเงิน200มันก็ไม่ได้มากอะไรแต่เราแค่อยากช่วย เผื่อเงินนี้มันจะมีประโยชน์สำหรับลุง ใครผ่านไปผ่านมาแถวเส้นนั้นเห็นแกก็ช่วยๆกันอุดหนุนแกหน่อย เราชื่นชมที่ลุงแกยังทำมาหากิน
บุคคลที่บัตรประชารัฐและชิมช้อปใช้เข้าไม่ถึง ปล.แค่อยากเล่าให้ฟังเผื่อใครผ่านไปมาแล้วเจอลุงได้ช่วยๆกัน
ลุงขายตั้งแต่แต่รถไฟยังไม่มี
ใครผ่านไปมาซื้อช่วยลุงหน่อยนะคะ
คุณลุงอายุขนาดนี้ยังสู้ไม่ถ่อย ถามยังทำอาชีพที่สุจริตอีกด้วย บุคคลที่บัตรประชารัฐเข้าไม่ถึง และชิม ช็อป ใช้ ก็ไม่ได้ ขอขอบคุณเจ้าของเรื่องนะคะที่นำเรื่องราวดีๆนี้ไม่ให้ได้อ่าน ใครที่กำลังท้อดูคุณลุงเป็นตัวอย่างนะคะ และใครผ่านไปผ่านมาอย่าลืมอุดหนุนลุงด้วยนะคะ
ขอขอบคุณที่มาจาก: Khaunta Palm
