เป็นเรื่องเล่าสุดน่าประทับใจ และฟังแล้วก็จุกในใจไปตามๆกัน เมื่อมีคุณหมอร้านขายยาท่านหนึ่งได้โพสต์เรื่องราวของหนุ่ม พิการที่มาขอให้คุณโอนเงินให้แม่ของตน 300 เนื่องจากตู้ฝากไม่ได้เพราะเงินยับมาก ก่อนที่จะถามหมอว่าไวรัสน่ากลัวไหม ผมไม่มีเงินซื้อเจลล์แอลกอฮอล์ ซึ่งคุณหมอร้านยาเล่าเหตุการณ์ว่า
ผู้ชายวันกลางคนคนนึงเดินเข้ามาในร้านใส่กางเกงเก่าๆ เปื้อน ๆ เสื้อแขนยาวเหมือนคนงานก่อสร้าง สภาพหน้าตา หนังตาตก ปากเบี้ยว พูดไม่ชัดเดินเข้ามาที่ร้านยา พร้อมกับ คำพูดที่ว่า ..
สวัสดีครับคุณหมอครับ อย่าเพิ่งกลัวผมนะครับพอดี ผมจะฝากเงินค่ายาให้คุณแม่ที่กรุงเทพ แต่เครื่องฝากมันฝากไม่ได้เพราะเงินผมมันยับ ผมขอให้คุณหมอโอนให้แม่ผมหน่อยได้ไหมครับ จริงๆผมก็ไม่มีเงินเท่าไหร่ เงินนี้ผมเอาแหวนเงินของตัวเองไปจำที่โรงจำนำมา เอ่อ.. หมอครับ โรคไวรัสที่เขาว่าๆกันมา มันน่ากลัวมากไหมครับ ผมไม่มีเงินซื้อหน้ากาก ไม่มีเงินซื้อแอลกอฮอล์ ผมกลัวไวรัสตัวนี้จริงๆ วันก่อนผมเอาขวดไปแบ่งเจลล์แอลกอฮอล์ที่โลตัสมา ตรงนั้นมันมีกล้อง ผมไม่รู้ว่าเขาไม่ให้แบ่ง ทำให้ผมโดนปรับ และเสียเงิน ยังไงซะ ผมขอบคุณคุณหมอมากๆนะครับที่โอนเงินให้แม่ของผม (พร้อมกับยื่นเงินมาให้) ไอ่เราก็ได้แต่บอกว่า มาแบ่งที่ร้านไปได้ค่ะ ที่ร้านมีเจลแอลกอฮอล์ให้ลูกค้าใช้อยู่ พร้อมกับกดโอนเงินให้แม่แกไปสามร้อยบาท แกยกมือไหว้ ขอบคุณ แล้วเดินออกไป พร้อมกดโทรสับรุ่นเก่าๆ โทรหาแม่ของแก แล้วก็เดินออกจากร้านยาไป
เราก็จุกอยู่ในอก คนจน คนไม่มี คือเขาไม่มีจริงๆเงินสามร้อยนี้ มันอาจจะเป็นจำนวนเยอะจริงๆสำหรับเขา กลับมานึกย้อนถึงตัวเอง กินกาแฟแก้วละ ห้าสิบหกสิบ บางวันก้อเป็นร้อย ไม่รวมค่าขนม ค่าอาหารต่อไป ต้องขยันหาเงิน ขยันเก็บเงิน ให้มากๆ ถ้าปัจจัยสี่ของตัวเองแข็งแรง จะไม่ลืมที่จะแบ่งปันให้แก่คนที่เขาไม่มี .. คนที่เขาต้องการ 13.03.63 ปล.เราแบ่งแอลกอฮอล์ของตัวเองขวดเล็กให้แกไปหนึ่งขวด ช่วยเท่าที่ไหวแล้วกันเนอะ
ความคิดเห็นจากชาวเน็ต
อ่านแล้วยิ้มตามชื่นชม
ก่อนอื่นขอชื่นชมเจ้าของเรื่องนะคะที่ได้ช่วยเหลือและไม่กลัวเขา และแบ่งปันเรื่องราวดีๆแบบนี้ให้กับชาวเน้ตได้ยิ้มตาม เงิน 300 อาจจะดูน้อยสำหรับบางคน แต่มันอาจจะมีค่ามากสูงสุดสำหรับ และที่สำคัญหนุ่มท่านนี้ใจสู้มาก ร่างกายไม่เอื้ออำนวยแต่ยังสู้ เพื่อที่จะเอางเงินให้ กตัญญูจริงๆค่ะ
ขอขอบคุณที่มาจาก: Chulaluck Kulapa
