ใครๆก็คงจะรู้จักกันเป็นอย่างดีกับครูเงาะ รสสุคนธ์ กองเกตุ ล่าสุดครุเงาะได้ออกมาให้ความคิดเกี่ยวกับสถานการณ์โควิด โดยบอกว่า โควิดสอนอะไรเรา เขามาเบรคให้โลกที่หมุนเร็ว โลกที่กำลังร้อนได้มีเวลาพัก ตรึกตรอง อะไรบางอย่าง ขอบคุณโควิดนะที่มาสอนครูและโลกว่า
1. เห็นไหมว่าสุดท้ายมนุษย์ต้องการอะไร ก็แค่ปัจจัย4 ขอแค่มีกิน มีที่นอน มียารักษาโรค มีเครื่องนุ่งห่ม ในวันที่วิกฤติเกิด การมีรถแพงๆ ชุดหรูๆ ของพวกนี้จะไปมีค่าอะไรถ้าเทียบกับหน้ากากอนามัยซักชิ้นในวันที่เราขาดแคลน ไข่ต้มซักฟองในวันที่ท้องหิว
2. ไหนล่ะ รวย-จน ไหนล่ะ เขา-เรา ไหนล่ะ ศาสนานั้น-ศาสนานี้ ชาติเขา- ชาติเรา ความแก่ เจ็บ ตาย มันเคยเลือกไหม
3. ทำงานกันบ้าคลั่งเพื่ออะไร เพื่อมีเงิน มีเงินเพื่ออะไรเพื่อได้ซื้อเวลาและความสุขสบายให้ตัวเองหรือคนในครอบครัว วันนี้โควิดเค้าจัดให้ ไม่ต้องออกไปวิ่งคลั่ง ได้ให้เวลากับครอบครัวเต็มๆ อยู่กับตัวเองจริงๆ แล้วเราใช้เวลานั้นคุ้มค่าหรือยัง หาความสุขตรงหน้าเป็นหรือยัง ได้ฟังคนตรงหน้าบ้างไหม ได้ฟังตัวเองบ้างไหมหรือกำลังร้อนรนที่ต้องอยู่กับคนที่ชื่อว่า “ตัวเอง” ตามลำพัง ลองผูกมิตรกับเค้าดูในเวลานี้ อยู่กับตัวเองอย่างมีความสุขให้เป็น
4. วันนี้มันกำลังทำให้เราเห็นตัวเองว่าเมื่อเกิดวิกฤติของจริง ทุกวิชาที่เรามี วิชาที่ได้ใช้จริงๆทุกคนคือวิชารักษาใจ แล้ววิชาใจที่เรียนมาฝึกมามันอยู่แค่ที่หัวกับปาก หรือว่ามันอยู่ในหัวใจในทุกการกระทำ ได้เอามาใช้หรือยัง เห็นหรือยังว่าต้องฝึกทุกวัน
5. เมื่อทุกอย่างไม่เป็นเหมือนเดิม คำว่าไม่มี อะไรเที่ยง ไม่มีอะไรแน่นอนหรือเป็นของเรา ได้หยุดเข้ามาในหัวใจเราบ้างไหม
6. เมื่อความคับขันเกิด เนื้อแท้ของเราจะปรากฎให้เราเห็นว่าเราเป็นคนเห็นแก่ตัวแค่ไหนที่มุ่งมั่นในการกักตุนเอาตัวเองรอด หรือเราเป็นคนเสียสละมองหาหนทางในการช่วยเหลือคนอื่นให้รอดไปด้วยกัน[ads]
7. งานที่เคยบ่นว่าเหนื่อย วันนี้เห็นค่าของงานมากขึ้นไหม ว่าดีแค่ไหนที่มีงานทำ ดีแค่ไหนที่มีใครบางคนเค้ายังเชื่อมั่นศรัทธาให้เราเป็นส่วนหนึ่งไปกับเขา นึกขอบคุณลูกค้า คู่ค้า เจ้านาย บ้างไหม
9. สิ่งที่เคยอยากทำแต่บอกว่าเวลาไม่มี โควิดจัดให้เต็มๆ หลังจากนี้อ้างไม่ได้แล้วนะ
10. ถ้าเราต้องตายวันนี้หรือคนที่เรารักจะต้องจากไป มีอะไรที่เรายังไม่ได้ทำ มีอะไรที่เราเสียดาย ใช่หน้ากากที่เรามีเป็นร้อยๆอันในบ้านหรือ ใช่เงินทองที่มีอยู่นับล้านหรือ หรือขอเพียงโอกาสในการทำความดีกับคนที่เรารัก ได้ดูแล บอกรัก รวมถึงโอกาสในการสร้างประโยชน์สะสมบุญ ได้ช่วยเหลือผู้คน สะสมอริยทรัพย์ในหัวใจที่จะเดินทางต่อไปกับเรา เวลาที่เรายังมีอยู่ เราใช้ไปกับอะไร ใช้ไปกับความรักหรือความเกลียดชัง ใช้ไปกับการได้มาหรือให้ไป ใช้ไปกับการจับผิดเรื่องของคนอื่นหรือการพัฒนาจิตใจตัวเอง ได้เกิดมาแล้ว บางคนรอแก่ๆค่อยปฏิบัติธรรม ความตายมันรอเราเหรอ
ครูเงาะยังทิ้งท้ายอีกว่า ขอขอบคุณโรคนี้ที่มารักษาโรคให้ชาวโลกทุกคนได้ตื่นรู้จากการละเมอเดินมาทั้งชีวิต ขอบคุณที่มาทำให้เรารู้ว่าเราไม่ควรประมาทในทุกลมหายใจ พึงมีสติอยู่กับตัว ใช้ประโยชน์จากทุกลมหายใจให้คุ้มค่า อยู่กับคนตรงหน้า สิ่งตรงหน้าและปัจจุบันขณะอย่างรู้คุณ
ขอขอบคุณที่มาจาก: ครูเงาะ รสสุคนธ์ กองเกตุ
